گسکت و فاکتورهای طراحی: برای نشت بندی گسکت ها در فلنج باید گسکت در یک محدوده خاص از تنش باقی بماند. حد پایین تنش، نشت بندی کافی را برای تأمین سطح سفتی (TIGHTNESS) مورد نظر تضمین می کند. از آنجا که نیروهایی که تنش گسکت را ایجاد می کنند بر اساس نیروهای فلنج است، نشت بندی به تعادل نیروها در فلنج نیز بستگی دارد.
یک فلنج باید به نحوی طراحی شود که پیچ و مهره های آن فشار کافی روی گسکت به وجود آورد تا یک نشت بندی قابل قبول به وجود آید.
فاکتور “y“ : سطح نشت بندی گسکت باید با سطح فلنج مطابقت داشته باشد. بطوریکه شیارهای فلنج دقیقا روی سطح گسکت قرارگیرند و گسکت باید به اندازه ی کافی فشرده شود تا هیچ فضایی بین سطوح فلنج و گسکت نباشد. این فشار (تنش) را “y factor” می گویند.
فاکتور “m“ : این فاکتور به طراح فلنج اجازه میدهد تا فشار مورد نیاز روی سطح گسکت را برای زمان نشت بندی کامل (تحت فشار هیدرواستاتیک) محاسبه نماید. فلنج باید مقاومت کافی برای محکم نمودن پیچ و مهره ها را داشته باشد تا فشار هیدرواستاتیک موجود، مهار گردد و از طرف دیگر فشار کافی روی گسکت برای نشت بندی بوجود آید. این فاکتور بعنوان فاکتور تعمیر یا تضریب (Multiplier / Maintenance Factor) شناخته میشود و در بسیاری از کاتالوگ های سازندگان از آن بعنوان Gasket Coefficient یاد میگردد.
طراحی براین اساس خواهد بود که هردو فلنج توسط بولت ها تحت فشار هیدرواستاتیک به نحوی محکم بهم بچسبند که عمل نشتبندی انجام شده و با اضافه کردن مقدار کمی نیرو روی سطح گسکت فشار نشت بندی چند برابر (Multiplied) شود.
باتوجه به تعاریف و توضیحات فوق فاکتورهای “m” و “y” محاسبه شده برای انواع گسکت در جدول زیر آمده است:
جدول: فاکتورهای “m” و “y” برای انواع گسکت